Κορονοϊός πολιτική: Μεταξύ των πληγών που προκάλεσε ο κορονοϊός, συγκαταλέγεται και η πολιτική. Πολλές φορές οι πολίτες έχουν την εντύπωση πως η πολιτική και συγκεκριμένα οι πράξεις των πολιτικών δημιουργούν τάσεις που καθοδηγούν την κοινωνία. Η αλήθεια είναι πως ισχύει το αντίθετο, δηλαδή οι τάσεις των πολιτών καθοδηγούν τις πράξεις των πολιτικών.
Μέσα από την πανδημία, έγινε γνωστό ότι οι κυβερνήσεις δεν ήταν έτοιμες να αντιμετωπίσουν μία πανδημία, ενώ ένας λογικός νους θα σκεφτόταν πως με όλη αυτήν την τεχνολογία και την πρόοδο στις επιστήμες θα ήταν ευκολότερη η διαχείριση αυτής της κρίσης μετά την αναγνώριση του προβλήματος. Όμως έχει γίνει αντιληπτό πλέον πως ακόμα και η ιατρική κοινότητα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μία συνεχώς εναλλασσόμενη ασθένεια.
Η “πολιτική” πανδημία
Σίγουρα όλοι θυμούνται τον τρόπο που ξέσπασε η πανδημία και πως από μία απλή γρίπη που περνάει, ο ΠΟΥ διαβάθμισε τον κορονοϊό ως πανδημία. Κάποιες κυβερνήσεις πίστευαν ότι με την ανοσία της αγέλης ο κίνδυνος θα περάσει και λόγω του λάθους τους αυτού, το αποτέλεσμα ήταν οδυνηρό για την κοινωνία.
Κάποιες άλλες κυβερνήσεις επέλεξαν να ακολουθήσουν την πρώτη παθούσα, την Κίνα, και να επιβάλλουν lockdown. Το lockdown επιλέχθηκαν κυρίως λόγω της φέρνοντας την κοινωνικής αποστασιοποίησης. Πολύ σύντομα όλες οι κυβερνήσεις ανά τον πλανήτη άρχισαν να επιβάλλουν περιοριστικά μέτρα. Στην φαρέτρα τους είχαν την απαγόρευση κυκλοφορίας, τους αποκλεισμούς, την τηλεργασία, με αποτέλεσμα η οικονομία, να “παγώσει”.
Πολλοί αναλυτές έσπευσαν να κρίνουν την μία ή την άλλη πολιτική ηγεσία σχετικά με την δεινότητα της στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Βέβαια έγινε και μία πρόβλεψη που είναι εξαιρετικά ακριβής, όταν όλα αυτά ομαλοποιηθούν, όλες οι κυβερνήσεις θα κληθούν να απαντήσουν και να κριθούν για τα πεπραγμένα τους.
Κορονοϊός πολιτική: Η αντιπολιτευτική πλευρά
Οι ξαφνικές κινήσεις που αντιμετώπισαν οι κυβερνήσεις ισχύουν και για την αντιπολίτευση. Σε κάποια κράτη η αντιπολίτευση αντιμετώπισε την πανδημία ως κάτι παροδικό, κάνοντας σύμφωνα με τα δεδομένα ένα μεγάλο λάθος. Σε κάποια άλλα, περίμενε να περάσει η πρώτη μπόρα και μετά άρχισε να κάνει χρήση της ισχύος της πιέζοντας την Κυβέρνηση να λάβει γρήγορα μέτρα, αν για παράδειγμα τα κρούσματα ανέβαιναν.
Μετά ήρθε το εμβόλιο και εκεί, η αντιπολίτευση μετά από λίγο άρχισε την κριτική πως οι εμβολιασμοί γίνονται με αργό ρυθμό. Το κλειδί βέβαια σε όλο αυτό το συλλογισμό είναι ότι καμία από τις πλευρές δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το δεδομένο ότι η πανδημία αναμένεται να κρατήσει περισσότερο από το αναμενόμενο.
Η είσοδος της τεχνολογίας στην καθημερινή ζωή
Ο κορονοϊός μέσω της επιθετικής του διασποράς έκανε ξεκάθαρο σε όλες τις κυβερνήσεις πως θα πρέπει να καταπολεμήσουν την γραφειοκρατία. Πολλές χώρες δεν μπορούσαν να λάβουν γρήγορα αποφάσεις αν πρώτα δεν είχαν περάσει μία πλειάδα διαδικασιών. Εκεί λοιπόν θα μπορούσε κανείς να πει πως ο ιός έδωσε την λύση πιέζοντας υπερβολικά πολύ όλες τις πλευρές.
Έτσι λοιπόν πολλές χώρες που ο τεχνολογικός τομέας δεν είχε εισχωρήσει στην καθημερινότητα, άλλαξαν συνήθειες. Για να ανταποκριθούν έφτιαξαν πολύ γρήγορα διάφορες πλατφόρμες που βοήθησαν τον πολίτη. Παίρνοντας ως παράδειγμα την Ελλάδα, ο δημόσιος τομέας μπήκε στο καθεστώς της τηλεργασίας. Ξεκίνησε δε ένα νέο σύστημα από το οποίο ο κάθε πολίτης έχει πρόσβαση σε διάφορα δικαιολογητικά.
Ακόμα, και σε επιτελικό επίπεδο, η Κυβέρνηση μπορεί να υπογράφει ηλεκτρονικά τις υπουργικές αποφάσεις. Κάτι τέτοιο απλοποιεί και επιταχύνει το κυβερνητικό έργο. Όμως όλα αυτά χρειάστηκε η κρίση του κορονοϊού για να γίνουν με σωστό τρόπο και γρήγορα.
Κορονοϊός πολιτική: Η άνοδος του συντηρητισμού στην Ευρώπη
Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως ο συντηρητισμός έχει ανέβει στην Ευρώπη. Ειδικά στις κοινωνίες των Big Four (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία) παρατηρείται ενίσχυση των συντηρητικών δυνάμεων. Ενώ σε Γερμανία-Ισπανία καταγράφεται τάση σταθεροποίησης του πολιτικού σκηνικού. Αντιθέτως σε Γαλλία-Ιταλία διαφαίνεται και αστάθεια μαζί με την άνοδο των εθνικιστικών-αντιευρωπαϊκών δυνάμεων.
Ήδη μάλιστα η Ιταλία αντιμετώπισε μία κρίση πολιτικής αστάθειας μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Κόντε. Ευτυχώς η λύση βρέθηκε γρήγορα στο πρόσωπο του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.
Σε περίπου ένα μήνα από τώρα συμπληρώνεται ο πρώτος χρόνος από το ξέσπασμα της πανδημίας. Σίγουρα τα αναγραφόμενα στο άρθρο είναι μία πολύ γρήγορη επισκόπηση της πολιτικής κατάστασης που επικρατεί. Το σίγουρο είναι ότι ο πολιτικός αναλυτής του μέλλοντος θα έχει να γράψει πολλά, για το πως ο κορονοϊός επηρέασε την πολιτική.
