Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση που πήρε το Διεθνές Διαιτητικό Όργανο για την Επίλυση Διαφορών εξ Επενδύσεων (International Center for the Settlement of Investment Disputes) αναφορικά με τους καταθέτες – ομολογιούχους των κυπριακών τραπεζών Λαϊκή Τράπεζα και Τράπεζα Κύπρου που υπέστησαν ζημίες το 2013, ο πρόεδρος της Λαϊκής Τράπεζας αναλύει στο Foreign News το ευρύτερο οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο της τραπεζικής κρίσης του 2013.
Συνέντευξη στον Γιάννη Κουτρουμπή
Ο κ. Παπακωνσταντίνου, πρόεδρος του Συλλόγου Καταθετών της Λαϊκής Τράπεζας, στην συνέντευξη του μεταφέρει το πως έζησε εκείνος την τραπεζική κρίση, ενώ μιλάει με αδιάσειστα στοιχεία σχετικά, τόσο με το τι προκάλεσε την κρίση, όσο και για το λόγο που η Λαϊκή Τράπεζα οδηγήθηκε σε διχοτόμηση.
Δείτε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
-Τι συνέβη το 2013;
«Αυτό που συνέβη το 2013 στην Κύπρο ήταν ένα πείραμα που απέτυχε παταγωδώς, και ας λένε όλοι στην ΕΕ πως ήταν ένα success story. Δεν ήταν success story γιατί ο κόσμος έχασε ότι είχε. Όπως είπε κατά λέξη ο Πρόεδρος: ‘Μου έβαλαν ένα πιστόλι στο κρόταφο και μου είπαν πως εάν δεν κάνω τη ρύθμιση ως την Δευτέρα, θα κλείσουμε τις τράπεζες σας’. Οπότε επέστρεψε και πέρασε τη νομοθεσία και το πρωί της Τρίτης ξύπνησε ο κόσμος και ανακάλυψε πως οι καταθέσεις του είχαν εξαφανιστεί».
-Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση;
«Σίγουρα όχι, γιατί όταν η Κύπρος βρέθηκε σε δεινή θέση έγιναν συζητήσεις με την Τρόικα και συμφώνησαν να δανείσουν 10 δισεκατομμύρια € στην κυπριακή κυβέρνηση για να μπορέσουν οι τράπεζες να μπουν σε σταθερή πορεία αλλά για να εγκριθεί αυτό το πακέτο έπρεπε να ανάψει το πράσινο φως η κυβέρνηση.
Τελικά, δεν έδωσαν 10 δισεκατομμύρια €, αλλά επτά γιατί τόσα θεώρησαν πως χρειάζονταν. Εάν δάνειζαν 12 δισεκατομμύρια € δεν θα γινόταν τίποτα απ’ όσα έγιναν το 2013. Το άλλα που θα χαρακτήριζα ως απαράδεκτο για να μην πω ηλίθιο, ήταν πως υπήρχαν κι άλλες τράπεζες στην ίδια θέση με την Λαϊκή ή με την Τράπεζα Κύπρου, όπως ήταν o συνεταιρισμός.
Όμως η Τρόικα αποφάσισε να διασώσει για κάποιο λόγο αυτή την τράπεζα κατ’ εξαίρεση. Υποθέτω πως υπήρχαν πιέσεις και από τη πλευρά μας, γιατί η Συνεργατική Τράπεζα είναι μια τράπεζα αποταμιεύσεων χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων αλλά συνήθως έχουν καταθέσεις κάτω από 100.000 ευρώ και ακούσαμε ψέματα από την κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους και όλοι ρίξανε το μπαλάκι ο ένας στον άλλον.
Στην Κύπρο, ο πρόεδρος είπε πως φταίει το κοινοβούλιο, το κοινοβούλιο πως φταίει η Κεντρική Τράπεζα , η Κεντρική Τράπεζα πως φταίει η κυβέρνηση και στο τέλος του κύκλου πως τελικά φταίνε οι Ευρωπαίοι. Το άλλο που κάνανε ήταν επειδή οι άλλες τράπεζες είχαν υποκαταστήματα και στην Ελλάδα, αποφάσισαν σε μια νύχτα να πουλήσουν τα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Τράπεζα Πειραιώς η οποία εκείνη την περίοδο χρεοκοπούσε. Επομένως, η Τράπεζα Πειραιώς επιβίωσε και σε μια νύχτα οι μετοχές της τριπλασιάστηκαν εξαιτίας αυτής της εξαγοράς. »
Γιατί το έκαναν αυτό;
«Πρώτο γιατί δεν ήθελαν οι συνέπειες να έχουν αντίκτυπο στην Ελλάδα γιατί ακολούθως θα είχε αντίκτυπο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Επομένως αυτό που έκαναν ήταν να απομονώσουν το τραπεζικό σύστημα και την κυπριακή οικονομία από την υπόλοιπη Ευρώπη για να μην υπάρξει αντίκτυπος ως συνέπεια αυτού που αποφάσισαν να κάνουν στην Κύπρο».
Τελικά, καταλήξαμε να είμαστε απομονωμένοι από όπου υποτίθεται πως εξακολουθούσαμε να ανήκουμε, την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον έχεις νόμους που σε εμποδίζουν να μετακινείς κεφάλαια από μια χώρα αλλού. Επομένως, όλο ζήτημα παρακάμφθηκε με στρεβλό τρόπο.
Έτυχε να συναντήσω κάποιους αντιπροσώπους της Τρόικα που επισκέφτηκαν την Κύπρο, και παρόλο που ήταν έξυπνοι άνθρωποι ήταν πολύ νεαροί, δεν υπάρχει κάτι μεμπτό σ’ αυτό, αλλά το μόνο που ήξεραν ήταν ότι είχαν μάθει στο πανεπιστήμιο και δεν είχαν καμία εμπειρία από την παγκόσμια αγορά ή την εθνική οικονομία.
Έτσι προετοίμαζαν λογιστικά φύλλα και πίνακες που τα παρουσίαζαν στον κόσμο, ο οποίος μερικές τα κατανοούσε μερικές άλλες όχι, και κατέληξαν με αυτό το ‘ευρηματικό΄ πλάνο το οποίο ουσιαστικά δεν έδωσε καμία λύση γιατί ως σήμερα τα κυβερνητικά χρηματοοικονομικά βελτιώνονται αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να υποφέρει εκτός αν βρεθεί ένας τρόπος να ανέβει η οικονομία, έστω και αν η κυβέρνηση δείχνει αυξημένους ρυθμούς ανάπτυξης.
Ολοι χρωστάνε σε δάνεια, δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν, στην πραγματικότητα οι κυπριακές τράπεζες έχουν κατ’ αναλογία 35% ΜΕΔ, την ώρα που στις άλλες τράπεζες στην Ευρώπη το ποσοστό είναι 5%.
Όλα όσα συνέβησαν δεν οδήγησαν σε μία λύση αλλά σε ένα άλλου είδους πρόβλημα, για το οποίο κανείς δεν νοιάζεται πλέον γιατί τα χρηματοοικονομικά του κράτους μοιάζουν να πηγαίνουν καλά αλλά σε μια χώρα δεν είναι μόνο η κυβέρνηση η καρδιά της αλλά οι πολίτες της, οπότε αν υποφέρουν οι πολίτες παρόλο που το κράτος τα πάει καλά στα χρηματοοικονομικά, τότε ουσιαστικά έχουν μια δικτατορία γιατί αυτό κάνουν οι δικτατορίες. Μαζεύουν όλα τα έσοδα σ’ ένα μέρος και ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν έχει πρόσβαση σ’ αυτά. »
-Μπορείτε να μας πείτε πόσα χρήματα χάσατε;
«Όχι γιατί ως πρόεδρος του συνδέσμου είναι εντελώς παράτυπο να αποκαλύψω προσωπικά στοιχεία».
Κατά την άποψή σας τι προκάλεσε την τραπεζική κρίση;
«Είχαμε ελκυστικά επιτόκια για καταθέσεις αλλά ήταν ελκυστικά για τους αλλοδαπούς όχι τους Κύπριους. Οι τράπεζες εξαιτίας της έξτρα ρευστότητας που είχαν, επεκτάθηκαν σε άλλες χώρες όπως η Σερβία, η Ρουμανία, η Ρωσία και άλλες. Και δάνεισαν τα χρήματα με βαριά επιτόκια σ’ αυτές τις χώρες εκτός από εκείνα τα δάνεια που δεν ήταν καλά θωρακισμένα.
Και σε κάποιο χρονικό σημείο, όταν ο κόσμος δεν ξεπλήρωνε πια τα δάνεια, άρχισαν να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη ρευστότητα. Και η ΕΚΤ αποφάσισε να προμηθεύσει τη ρευστότητα στις τοπικές τράπεζες γιατί ο κόσμος είχε καταθέσεις σ’ αυτές, και στο τέλος κατέληξαν να προμηθεύσουν ρευστότητα αξίας 11 δισεκατομμυρίων $ που ουσιαστικά ήταν από αναλήψεις Κυπρίων και στο τέλος εξαφανίστηκαν από την Κύπρο γιατί μετατράπηκαν σε αναλήψεις ξένων επενδυτών στην Κύπρο.
Κυρίως Ρώσων και Ευρωπαίων και η πλειοψηφία τους ήταν Γερμανοί, Γερμανοί καταθέτες που τελικά αποφάσισαν να αποσύρουν τα χρήματά τους γιατί διαπίστωσαν ατασθαλίες στο τραπεζικό σύστημα.
Το 2013 είχαμε κομουνιστικό κόμμα στην εξουσία που τα έβλεπε όλα αλλιώς. Μοίραζαν χρήματα στον λαό, χρήματα που δεν είχε, οπότε η κυβέρνηση (κράτος) είχε έλλειμμα ενός δισεκατομμυρίου € ετησίως για πέντε χρόνια, μ’ αποτέλεσμα επικρατήσει χάος. Τελικά, άρχισε να δανείζεται από τα κρατικά ταμεία από ημικρατικούς οργανισμούς που ήταν επικερδείς με αποτέλεσμα να καταλήξουν προβληματικοί, όταν χρειάζονταν δάνεια.
Όταν πήραν δάνειο από τη Ρωσία ύψους 2.5 δισεκατομμυρίων είχαμε την Τρόικα και όταν πήγανε να ζητήσουν δανειοδότηση, η Τρόικα έθεσε όρους και ο πιο σοβαρός εξ’ αυτών ήταν για τις εγγυήσεις, οπότε η Τρόικα είπε είτε θα κάνετε αυτό ειδάλλως θα κλείσουμε τις τράπεζες.
Δεν μπορεί να λειτουργήσει μια χώρα χωρίς τράπεζες δυστυχώς. Κατά την προσωπική μου άποψη, το τραπεζικό σύστημα είναι το πιο διεφθαρμένο σύστημα στον κόσμο. Σε μας μας δάνεισαν χρήματα που δεν είχαν».
-Xρήματα μονοπωλίων;
«Για πολλά χρόνια αυτό γινόταν, όταν η κατάσταση ξέφυγε εκτός ελέγχου οι τράπεζες έμειναν εκτεθειμένες γιατί δάνειζαν περισσότερα χρήματα από ότι μπορούσαν γιατί χρειάζονταν κεφάλια που κανείς δεν ήταν πρόθυμος να προμηθεύσει και γι αυτό σ’ αυτού του είδους τη διευθέτηση.»
Κατάφερε η κυπριακή οικονομία να ανακάμψει πλήρως;
-«Εξαρτάται τι εννοείς ως οικονομία, εάν μιλάς για τα κρατικά νούμερα και αριθμούς (δημοσιοοικονομικά), τότε ναι έγινε ανάκαμψη, εάν μιλάς για τους ιδιώτες, η απάντηση είναι όχι.
Ανάλογα πως ορίζεις την ανάκαμψη. Ως κράτος, έχουμε πιθανώς τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη. Όμως αυτό δεν αντανακλά στην ευμάρεια του κόσμου. Δεν είμαι υπέρ της ιδέας μιας κρατικής κατανομής χρημάτων, όπως έγινε το 2013, γιατί θα καταλήξουμε να έχουμε ξανά τα ίδια προβλήματα.»
-Πάνω σ΄αυτό πιστεύετε πως η κυβέρνηση χαράζει πολιτικές για κάποιου είδους χρηματικά αποκατάσταση;
«Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών μας και των ατερμόνων συζητήσεων μας με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, η κυβέρνηση αποδέχτηκε πως για να έχει η Κύπρος κράτος πρέπει να βασίζεται στα χρήματα των ιδιωτών. Μας πήρε σχεδόν δύο χρόνια, όταν το αποδέχτηκαν είπαμε εντάξει δώστε μας τα χρήματα πίσω, θεωρείστε τα χρήματα που λάβατε από μας ως δάνεια και ξεκινήστε την αποπληρωμή.
Τελικά μετά από πολλές διαβουλεύσεις και καβγάδες και συζητήσεις στα τηλεοπτικά κανάλια, η κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ταμείο που το ονόμασε ταμείο αλληλεγγύης. Υπήρξαν αντιρρήσεις και διαβουλεύσεις μηνών σχετικά με το όνομα γιατί το όνομα ταμείο αλληλεγγύης δεν θα ήταν αρεστό στην ΕΕ καθώς θα αποκαθιστούσε τις καταθέσεις.
Η στάση μας ήταν η εξής: Εμείς απαιτούμε την αποζημίωση μας, οπότε ονομάστε το όπως θέλετε, αλλά αυτό θα γίνει. Υπάρχει ένα ταμείο, και χρήματα που κατατίθενται κάθε χρόνο και θα έχει δύο εγγυήσεις και αυτά τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν ως αποζημίωση στις ζημιές που υπέστη ο λαός εξαιτίας του. Αλλά οι καταθέσεις ήταν μικρές και τα χρήματα που κατασχέθηκαν δισεκατομμύρια.
-Εκείνο το διάστημα ήταν για σας η λύση να δώσει η τρόικα τα 12 δισεκατομμύρια αντί να γίνουν οι κατασχέσεις; Πιστεύετε πως ήταν μια βιώσιμη λύση;
«Λογιστικά θα ήταν μια βιώσιμη λύση αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν πως δεν ήταν δίκαιο για τον κόσμο. Προστάτεψαν κάποιες τράπεζες και άφησαν άλλες να πάρουν την κάτω βόλτα, συνεπώς δεν εφαρμόστηκε με δίκαιο τρόπο.
Ποια τράπεζα;
«Η συνεργατική Τράπεζα. Επέλεξαν την Τράπεζα Κύπρου, και μετέφεραν τα περιουσιακά στοιχεία της Λαϊκής στην ΕΚΤ. Η μεταφορά έγινε με πολύ μεγάλη μειωμένη τιμή γιατί οι φωστήρες μας εδώ αποφάσισαν πως ήθελαν να σώσουν τουλάχιστον μια τράπεζα. Και αποφάσισαν να σώσουν την τράπεζα της Κύπρου, οπότε πήραν τα περιουσιακά στοιχεία της Λαϊκής και τα μετέφεραν στην ΕΚΤ, επομένως η Τράπεζα Κύπρου απέκτησε περιουσιακά στοιχεία. Υπήρχαν ακόμα εγγυήσεις στην Τράπεζα Κύπρου αλλά αντί να κόψουν 100% σε άνω των 100.000, η περικοπή ήταν κάτω του 48% σε άνω των 100.000. Ουσιαστικά, έσωσαν την τράπεζα με διατραπεζικές συναλλαγές
Η Λαϊκή Τράπεζα Κύπρου είχε περιουσιακά στοιχεία αξίας 16 δισεκατομμυρίων, μετέφεραν όλα τα περιουσιακά στοιχεία στην Τράπεζα Κύπρου και η τράπεζα χρεώθηκε 10 δισεκατομμύρια. Οπότε, τα έξι δισεκατομμύρια διαγράφηκαν εξαιτίας αυτής της μεταφοράς. Από την άλλη πλευρά, όταν οι τράπεζες βρέθηκαν σε δυσκολία σώθηκαν από το κράτος,
-Ποιος έπρεπε να ζημιωθεί;
«Οι μέτοχοι. Όχι οι καταθέτες. Οι καταθέτες έπρεπε να προστατευτούν και η ΕΚΤ και η KTK όφειλαν να τους προστατεύσουν. Οι καταθέτες δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν ποια τράπεζα πάει καλά ή όχι.
Εάν ένας οικοδόμος στο τέλος της ημέρας αποταμιεύει 100 ευρώ και τα βάζει στην τράπεζα, δεν μπορείς να περιμένεις πως θα είναι σε θέση να διαβάσει τα εκκαθαριστικά…. Η Κεντρική Τράπεζα είναι ο ρυθμιστής, είναι δικιά του δουλειά να πληροφορεί τις τράπεζες. Εάν είχαν βάλει την Λαϊκή Τράπεζα σε ρευστοποίηση κανείς καταθέτης δεν θα είχε χάσει τα λεφτά του».
Ποιος είναι ο ρυθμιστικός φορέας;
«Η ΕΚΤ και η ΚΤΚ είναι ουσιαστικά το ίδιο, η ΚΤΚ είναι παρακλάδι της ΕΚΤ, από τότε που μπήκαμε στην Ευρωζώνη. Η ΚΤΚ δεν είναι ανεξάρτητη από την ΕΚΤ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είχαν δει τι συμβαίνει και όφειλαν να κάνουν τη δουλειά τους».
-Τι μάθατε από αυτή την κρίση;
«Η ΕΕ δεν είναι η ΕΕ που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της. Είναι ένα μάτσο γραφειοκράτες που δεν είναι εκλεγμένοι αλλά διορισμένοι. Κανείς από τους αξιωματούχους της ΕΕ δεν εκλέγεται από τον λαό, αλλά από τους θεσμούς. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο έχει περιορισμένη δικαιοδοσία πάνω στο ευρώ, μ’ αποτέλεσμα η σημερινή ΕΕ να είναι μια ΕΕ που δεν μας αρέσει. Οι οραματιστές της ΕΕ σωστά την οραματίστηκαν, όμως αυτοί που την κυβερνούν σήμερα κάνουν τα πάντα εκτός του να υλοποιούν το όραμα των ευρωπαϊκών λαών.
Ποτέ μην εμπιστεύεστε τους Κεντρικούς Τραπεζίτες, τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς. Χρειάζεται να έχουμε σωστούς ελεγκτικούς μηχανισμούς.
-Είστε θυμωμένος με την ΕΕ;
«Είμαι θυμωμένος με κάποιους στην ΕΕ και με ορισμένους θεσμούς της».
-Θεωρείτε πως πριν την κρίση, η οικονομία της ΕΕ ήταν υγιής;
«Όχι».
-Από που προέρχονται τα μεγαλύτερα κέρδη της Κύπρου; Την ναυσιπλοΐα; Την Ενέργεια;
«Από την ενέργεια δεν έχουμε ακόμα έσοδα. Εχουμε τουρισμό και τον κατασκευαστικό τομέα. Ο τραπεζικός τομέας ανθούσε ως το 2013. Γιατί οι επενδυτές ήθελαν να ιδρύσουν παράκτιες εταιρίες, εξαιτίας του φορολογικού καθεστώτος, εξαιτίας του χαμηλότερου φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων σε σχέση με τι άλλες χώρες.
Αυτοί οι τομείς γεννούσαν εισοδήματα. Η Κύπρος δεν ήταν ποτέ, πλούσια, ήταν μια χώρα που ισορροπούσε έσοδα και έξοδα, με εξαίρεση την περίοδο 2008-2013 όταν η κομουνιστική κυβέρνηση αποφάσισε να μοιράσει χρήματα στον λαό. Δεν είμαι κατά αυτής της ιδέας. Όμως μπορείς να μοιράσεις χρήματα που έχεις, όχι χρήματα που δεν έχεις. Είναι το ίδιο με την οικογένεια σου. Εάν έχεις έσοδα π.χ 100 δεν ξοδεύεις 250 ειδάλλως έχεις πρόβλημα».
«Ανθρωποι αυτοκτόνησαν»
-Καταλαβαίνω πως δεν θέλετε να πείτε πόσα λεφτά χάσατε αλλά χάσατε κάποια. Πως αισθανθήκατε;
«Ο περισσότερος κόσμος που επηρεάστηκε ήταν πάνω κάτω στην ηλικία μου. Όταν συνταξιοδότησε και είσαι έτοιμος να χρησιμοποιήσεις τα χρήματα που αποταμίευες για χρόνια, κάποιος έρχεται ξαφνικά και στα παίρνει. Και πολλοί περιήλθαν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Στον σύνδεσμο μας είχαμε 26 αυτοκτονίες. Ο κόσμος δεν ήξερε τι να κάνει. Εχασε τα χρήματά του, δεν μπορούσε να βρει εργασία και η ανεργία έφτασε στο 17,5%. Ηταν επόμενο να υπάρχει απογοήτευση, απελπισία, οργή».
-Αλλά το κούρεμα έγινε σε όσους είχαν πάνω από 100.000 ευρώ, γιατί έγιναν αυτοκτονίες;
«Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, έχουν σχέδιο συνταξιοδότησης, πλάνο εκπαίδευσης, πλάνο υγείας. Στην Κύπρο, εάν χρειαστείς εγχείρηση, πρέπει να πληρώσεις από την τσέπη σου. Εάν θέλεις να στείλεις τα παιδιά σου στο σχολείο, πάλι πρέπει να πληρώσεις».
-Δεν υπάρχει δημόσια ασφάλιση;
«Καθόλου. Στην Γερμανία το κράτος δαπανά περισσότερα από 100.000 σε διάστημα 3-4 ετών, στην Κύπρο χρειάζεσαι δικά σου 100.000 για να κάνεις εγχειρήσεις, και ούτω καθεξής για την παιδεία, τη μεταφορά, κτλπ. Πριν από λίγους μήνες υλοποιήθηκε το ΓεΣΥ».
-Τι συμβουλεύετε τους νέους; Να επενδύσουν στο ΓεΣΥ;
«Να επενδύσουν σε παραγωγικές πρωτοβουλίες. Η τεχνολογία τους επιτρέπει να κάνουν πλέον τα πάντα. Η χειρότερη επιλογή είναι να κάνεις καταθέσεις στις τράπεζες. Όχι μόνο επειδή είναι επιτήδειες αλλά και γιατί δεν παίρνεις αποδόσεις».
-Μηνύετε την ΕΕ. Θεωρείτε πως θα δικαιωθείτε;
«Ελπίζουμε πως ο κόσμος θα καταλάβει πως πήρε παράνομες αποφάσεις και πως παράνομα χώρισαν τους πολίτες σε προνομιούχους και μη προνομιούχους. Αυτό είναι πολιτική της ΕΕ ή της Κύπρου;».
-Οπότε είναι ζήτημα δικαιοσύνης για τη μη επιστροφή των χρημάτων;
«Όχι, είναι καταρχήν ζήτημα δικαιοσύνης και κατά δεύτερον λόγο οικονομικό. Ζητούμε να μας επιστραφεί αυτό που μας ανήκει δικαιωματικά. Πως είναι δυνατό να σου κάναν κατασχέσεις και να συνεχίζουν να δρουν έτσι; Πρέπει να αλλάξει η κατάσταση, η χώρα μας χρειάζεται μια κοινωνική επανάσταση, είμαστε στο έλεος απατεώνων πολιτικών, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και σε άλλες χώρες. Απλά στην Κύπρο είναι περισσότεροι.
-Άρα νομίζετε πως χρειάζεται μια επανάσταση στην χώρα;
«Όταν μιλάω για επανάσταση δεν εννοώ ο ένας να φωνάζει στον άλλο, αλλά ο κόσμος να ξεσηκωθεί. Το έκανε στο Λίβανο. Ενώθηκε ο λαός και ξεμπρόστιασε τους απατεώνες πολιτικούς».
-Αυτό που έγινε στην Κύπρο ήταν success story;
«Ετσι θέλουν να το παρουσιάζουν. Οι Ευρωπαίοι. Γιατί έκαναν το άθλιο λάθος να υλοποιήσουν αυτό το πείραμα εδώ και τώρα θέλουν να το δικαιολογήσουν και να πουν πως ήταν success story. Είναι success story μόνο αν κοιτάξεις τα λογιστικά φύλλα του κράτους και δεις τους αριθμούς. Όταν όμως ανοίξεις τα λογιστικά φύλλα του λαού όχι μόνο δεν θα αντικρίσεις ένα success story αλλά μια ιστορία δυστυχίας και ο κόσμος σταδιακά το συνειδητοποιεί».
*Η συνέντευξη του Γιάννη Κουτρουμπή είναι καρπός του Ελληνογερμανικού Εργαστηρίου Δημοσιογραφίας Dialoggers της Αντιπροσωπείας Ελλάδας/Κύπρου του Konrad-Adenauer-Stiftung
